vrijdag 12 oktober 2012

Wake-up call!


Opgelucht ademhalen na de tentamenweek zat er voor mij niet bij. De eerste ontdekking die de stressmeter weer deed oplopen waren de antwoorden van het meerkeuze tentamen van Grondslag van het Recht op Blackboard. Ik had me voorgenomen om er niet naar te gaan kijken maar me juist te focussen op de volgende leerstof. Uiteindelijk won mijn nieuwsgierigheid het van mijn doorzettingsvermogen. Ik vond het tentamen moeilijk omdat ik geen kanjer ben in meerkeuzevragen. Ik heb een voorkeur voor open vragen. Toch opende ik vol goede moed het document waar het zwart op wit zou staan. D-r-a-m-a.

Ongelovig keek ik mijn tentamen nog een keer na, en nog een keer. Dit kon niet waar zijn. Ik had hier zo hard op zitten blokken. Steeds de stof bijgehouden, naar elke werkgroep geweest, de opdrachten gemaakt, de hoorcolleges bijgewoond, en het hele weekend –jazeker, inclusief vrijdag- boven de boeken gehangen. Als ik dan eindelijk naar bed ging galmden begrippen als formele rechtsbron en wet in materiĆ«le zin na in mijn hoofd. Onderweg naar de Jaarbeurs had ik nog staand in de trein, al een prestatie op zich, de aantekeningen en mijn samenvatting doorgenomen. Op de zevende verdieping van de Jaarbeurs liet ik mij niet afschrikken door de 700 medestudenten.

Een ware mega nerd voelde ik me. Ik had geploeterd tot het me duizelde. Dit tentamen zou ik tackelen! Dacht ik. Dat viel dus zuur tegen. De feiten logen er niet om. Waren al die uren dan voor niets geweest? Wat had ik nog meer kunnen doen? Waar was het fout gegaan? Ik stelde me voor hoe ik ook voor de andere vakken zo’n miserabele score had gehaald terwijl mijn werkgroep ver boven mijn niveau zou zitten met hun achten en negens. Dit kon niet te wijten zijn aan mijn blonde haar of een gebrek aan inzet. Het ligt aan mijn manier van studeren, hield ik mezelf voor. Dat kon niet anders!

Dit was niet bepaald een leuke start. Ik begon zelfs te twijfelen over mijn studiekeuze. Lag deze studie me simpelweg niet? En was dit resultaat daar het bewijs voor? Dan moest ik me als de wiedeweerga inschrijven voor een tweede instroom kans voor een andere studie. Maar als dit niet bij me paste, wat dan wel?
Ik herpakte mezelf en maakte een afspraak met de docent om te onderzoeken wat ik de volgende keer anders kan doen. Het advies: ‘voortaan meer studeren’!