Het eerste wat mij opviel was zijn dure streepjespak. Daarna
zijn houding. Die was zelfverzekerd en charismatisch, maar niet arrogant. Toen
hij begon met praten viel me ook op dat hij dat gewend was te doen. Een
duidelijke, heldere stem met veel overtuigingskracht en een vleugje charme.
Hier en daar een lach tussen zijn verhaal door. Voordat hij opstond hadden mijn
buurvrouw en ik hem al in het oog gekregen. ‘Dat is de advocaat’, had ik naar
haar gefluisterd. Ze was het me eens.
Een wereld van verschil met de man die eerst aan het woord
kwam. Echt een voorbeeld van een doorgewinterde vakman. Met zijn brilletje en
zijn minder extravagante pak viel hij niet zo op als de advocaat. Ook zijn
houding was anders, meer naar de achtergrond. Hij was weliswaar aanwezig maar
rustig, ja, haast wat statisch. Zijn stem was niet zo levendig als die van de
advocaat, hij haalde er ook niet veel trucjes mee uit: monotoon bedachtzaam en
weloverwogen was zijn verhaal. ‘Als hij geen rechter is dan verklaar ik mijn
mensenkennis tot zero efficiënto’,
grapte mijn buurvrouw.
Laten we eerlijk zijn. Verreweg de meeste rechtenstudenten willen
later advocaat worden. Waarom? Waar ligt de aantrekkingsfactor in het beroep?
Hoezo is het beroep van raadsman populairder dan de andere twee togaberoepen:
rechter en officier van justitie? Zijn het de Italiaanse maatpakken die lokken?
De mooie auto’s? Dromen over een vrijstaand huis? Misschien wel. Voor een deel
ligt het antwoord ook in het feit dat een advocaat in principe meer vrijheid
heeft dan een rechter en een officier van justitie. Hij kan gaan en staan waar
en met wie hij wilt.
De rechter is onafhankelijk en onpartijdig maar werkt wel
vanuit een organisatie en krijgt een vast loon. Ook de officier van justitie
krijgt een vast loon en werkt voor de overheid: het Openbaar Ministerie (OM).
De advocaat kan daarentegen zijn eigen kantoor beginnen.
Wat spreekt jou het meest aan? Wat past bij jou? Voor het
gemak besloot ik dat officier van justitie en advocaat wel met elkaar te
vergelijken zijn. In principe moeten ze allebei hetzelfde doen: de rechter
overtuigen van hun gelijk. Alleen doet de officier van de justitie dat voor het
algemeen belang van de maatschappij en de advocaat kiest de kant van zijn
cliënt. Advocaat en rechter zijn twee heel verschillende beroepen die dan ook
twee verschillende type mensen aanspreken.
Om dit verschil wat te laten zien en tot onze verbeelding te
spreken had het ULC een college georganiseerd waarin deze twee beroepen
letterlijk aanwezig waren. Het was geweldig, stiekem zelfs grappig, om twee
uitersten naast elkaar te zien. Beiden betoogden over waarom hun beroep zo leuk
is. Ik neig naar de advocatuur. Maar uiteindelijk hebben we allemaal dezelfde
toga aan!