Afgelopen
donderdag zat ik vrolijk te fietsen door Gouda, onderweg naar het Centraal
Station om naar de uni te gaan. Fietsend had ik m’n OV-studentenpas in m’n handen, met het idee dat ik toch zo moest gaan inchecken, en anders uren door m’n
tas moest zoeken naar m’n pas.
Bijna aangekomen bij het Centraal Station, waarbij ik even in een bocht ergens moest remmen, brak de OV-studentenpas in m'n handen in twee stukken.
Helemaal in paniek ging ik even naar de informatiebalie,
om te vragen of ik nog kon reizen met m’n pas. “Je pas is defect, je zou een
nieuwe moeten aanvragen, en dat kan zo’n drie weken duren”, kreeg ik te horen.
Wat een enorm dure grap! Dat betekent dat ik zo’n drie weken lang m’n eigen trein- en buskaartjes moet gaan kopen. Dat betekent dat ik gewoon ruim zo'n 100 euro kwijt ben uit het niets.
Ik heb m’n lesje wel geleerd: de volgende OV-studentenpas die ik krijg gaat netjes in een hoesje, en gaat enkel m’n portemonnee uit als ik even in- en uit moet checken.
“Je weet wat pas je hebt, als je het kwijt bent”, zeggen ze wel eens. I totally agree at the moment!