In de voorbereiding op mijn aankomende studieperiode (inclusief twee maandjes reizen) in Sydney, ben ik me al enige tijd aan het verdiepen in de wereld van de laptops. Ik moet een nieuwe hebben, maar dat valt niet mee. Veel te veel keus, en allemaal mankeren ze wel wat: te zwaar, te duur, een zwakke videokaart, een slechte accu, een te luidruchtige ventilator, een matige processor, etc.
Zoals een beetje nerd betaamt, zoek ik dat allemaal minutieus uit. Bij dit soort aankopen laat ik niets aan toeval over. De ene na de andere review wordt aandachtig gelezen, zodat alle gegadigde laptops geen geheimen meer voor me hebben. Als ik straks een computerwinkel binnen loop en wat gedetailleerde vragen stel, is de kans groot dat ze me het antwoord schuldig moeten blijven. Maar goed, dat zegt meer over het algehele kennisniveau van winkelpersoneel dan over mijn afwijking om alles helemaal tot in de puntjes uit te zoeken.
De grootste kanshebber tot nu toe is een Acer die goede specificaties heeft, niet al te duur is, ondanks zijn formaat van 15 inch redelijk draagbaar is en ook nog eens een lang presterende accu heeft. Maar natuurlijk heeft ook deze laptop een minpunt: de processor wil nogal snel op halve kracht gaan draaien zodra de temperatuur ietwat hoog wordt (voor de kenners, dat heet ‘CPU throttling’). En dat wil nog wel eens vervelend zijn als je net een veeleisende shooter aan het spelen bent en plotseling gaat de processor het wat rustiger aan doen. Gevolg: het schietspel verandert in een diashow.
Het kopen van deze laptop is dus wel een gok, maar die durf ik wel te nemen, omdat het consumentenrecht mij (te)veel bescherming biedt. Tijdens mijn tijd in Australië kom ik toch niet aan het spelen van games toe, dus zal ik weinig last hebben van de luie processor, maar als het probleem na dat halfjaar nog steeds niet is opgelost door Acer, kan ik na terugkomst fijntjes naar de winkelier stappen en roepen: “Non-conformiteit, processor werkt niet goed, artikel 7:17 BW, ik wil mijn geld terug!”
Deze regeling – behandeld in het tweede jaar – houdt kort gezegd in dat een gekocht product aan de verwachtingen moet voldoen. Als de processor bij het minste of geringste even een tukje doet, en van de gestelde 2,3 Mhz daalt naar 1,2 Ghz, dan heb ik dus een product gekocht dat niet voldoet aan hetgeen ik mocht verwachten op grond van de koopovereenkomst. En dat betekent geld terug, of een nieuwe laptop (overigens staat dit alles geheel los van de vraag of ik nog garantie heb of niet). Al moet ik dan wel kunnen aantonen dat ik niet van dit mankement op de hoogte was. Kortom, ergens in 2012 kan het zomaar zijn dat deze blog plotseling op mysterieuze wijze van deze site is verdwenen…