Ter voorbereiding op mijn uitwisseling met de Sydney Law School over 2 maanden, volg ik op dit moment de cursus Legal English for Academic Purposes (LEAP). Deze cursus is volledig Engelstalig: toen ik de eerste les het lokaal binnenliep en de (Nederlandse) docent begroette met ‘goeiemiddag’, werd ik meteen geconfronteerd met een ietwat bozige blik. Dus ik corrigeerde snel met ‘Ah ok, sorry, good afternoon madam’.
Deze cursus is er niet alleen om je Engels te verbeteren, maar vooral ook om het Engelse juridische taalgebruik onder de knie te krijgen. En dat is geen overbodige luxe, want het juridische taalgebruik kent nogal wat specifiek jargon dat simpelweg niet te vertalen is. Nuisance, defamation, writs, sollicitors, etc.
Daarnaast is het Engelse rechtssysteem heel anders dan het Nederlandse. Het zit vol met traditie en is heel hiërarchisch. Zo heb je een tweedeling tussen solicitors en barristers. Beide zijn advocaten, maar alleen de laatstgenoemden mogen in de rechtszaal optreden. In Nederland is het halen van je civiel effect al genoeg. Een ander groot verschil is dat in het Engelse systeem het recht niet zo netjes is opgetekend (‘gecodificeerd’ is de juridisch geheimtaal) in dikke wetboeken. Uitspraken van rechters zijn veel dominanter.
De traditie en hiërarchie nemen in Engeland overigens wel extreme vormen aan. Ik heb me laten vertellen dat studenten die barristor willen worden iets van 18 chique etentjes (inclusief allerlei oude middeleeuwse rituelen) moeten verzorgen voor hun docenten en andere hoge piefen (lees: betalen), voordat ze tot ‘the Bar’ worden toegelaten. En als je in London bij één van de zogenaamde Inns of Court (de advocatenorganisaties waarvan barristors lid zijn) rondloopt zie je bij de ingang de namen van de barristors staan. Althans, voordat je bij de namen komt moeten je ogen eerst een boel titels en afkortingen gadeslaan die vóór zo’n beetje alle namen staan. Allemaal elitair volk dus, van adel of in ieder geval met bloedgroep: lichtblauw.
Doe mij dan maar gewoon de Nederlandse ‘no nonsense’ stijl. Al moet ik zeggen dat 18 etentjes organiseren ook wel wat heeft. Ik zou mijn etentjes dan gewoon uitbesteden aan het restaurant Mr. Jacks. Werkt ontnuchterend!