zondag 24 april 2011

De Uitwisseling II



Op uitwisseling gaan. Studeren in een vreemd land. Het is niets anders dan het vertrouwde achterlaten en opzoek gaan naar een nieuw bestaan, liefst gelijk zo vertrouwd als het voorafgaande. Met deze vaststelling in mijn hoofd nam ik vroeg in januari van dit jaar afscheid van mijn ouders en zette mijn eerste stappen in Toulouse, Zuid-Frankrijk.

Toen ik diezelfde avond in mijn nieuwe kamer zat overviel de stilte me. Geen clubgenoten of huisgenoten die ik kon bellen, geen sociëteit of stamkroeg, geen bekende gezichten. Het was dezelfde overweldigende stilte die mij in het begin van mijn studententijd bezocht. Dat staat mij nog helder voor de geest. Daar zat ik dan, in Utrecht, op 12 m² in een stad vol mensen die het beter wisten dan ik, die veel ervarener waren. Ja die stilte. Het is de stilte voor de storm.

Een storm. Want sentimentele, zelfmedelij hebbende dwazen die gaan jammeren heeft Utrecht noch Toulouse boodschap aan. Dus spreekt men zichzelf vermanend toe, gaat vroeg slapen en bereidt zich voor op de dag die komen gaat. De storm van nieuwe mensen en indrukken. Het spelen van het sociale spel waarin de menselijke gebreken nog niet duidelijk mogen zijn. En verdomd, zelfs 1100 kilometer blijken er vriendelijke en ontspannen lui te zijn. Die ook niemand kennen en die het liefste ook zo snel mogelijk vrienden willen hebben. Voor je het weet verstrijken de maanden, heb je een nieuwe vriendengroep en een nieuw stamcafé en is Utrecht voor morgen, niet vandaag.

Dus laat ik u, toekomstige student, vooral een hart onder de riem steken. Er breken onwijs spannende tijden aan. Tijden waarin u alleen zult zijn, uw leven zal moeten overpeinzen. Doch, hoe verleidelijk makkelijke keuzes ook schijnen, zelden zijn ze de moeite waard. Niks in dit leven zal u komen aanwaaien. Investeer en sta open voor mensen, zij zullen investeren in u. Voordat u het weet hebt u een geweldig rijk nieuw leven. U zult terecht komen in een wereld vol studenten die allen in het zelfde schuitje zitten en daardoor openstaat voor nieuwe invloeden en contacten; tenslotte, niemand wil eenzaam een blik ravioli opeten ergens driehoog.