De laatste jaren wordt het een steeds bekender fenomeen: De Assessment. Deze intelligentie- dan wel capaciteits- of persoonlijkheidstesten zijn er in alle soorten en maten en tegenwoordig heeft elk kantoor met een béétje naam wel een eigen assessment die elke potentiele werknemer vervolgens moet afnemen. Is dit hun manier om te zorgen dat ze geen kat in de zak kopen? Om te kijken of degene die zich zo slim voordoet tijdens het sollicitatiegesprek dit ook daadwerkelijk is? Ook al ben je nog zo'n geschikte kandidaat, met een goede cv, mooie cijferlijsten, een hele rits aan ervaring en een representatief uiterlijk: als je de assessment niet haalt, dan zeggen ze toch zonder pardon NEE tegen je.
Zelf zie ik de meerwaarde niet altijd in van een assessment. Indien iemand zich presenteert met een mooie gevarieerde cv en een prima cijferlijst, dan lijkt mij iemands intelligentie daarmee gegeven. Hetzelfde geldt voor iemands persoonlijkheid. Kunnen we tegenwoordig niet meer afgaan op de eerste indruk die iemand maakt tijdens het sollicitatiegesprek? Zelf vind ik het echt onzin dat je aan de hand van wat abstracte kubussen waarvan je de ontbrekende blokjes uit moet kiezen, moet laten zien dat je toch écht ruimtelijk inzicht hebt. En dat je moet bewijzen dat je toch écht wel eens een wetenschappelijke krant of een oude literaire roman hebt gelezen door de betekenissen te matchen aan een reeks oud hollandse woorden die je tegenwoordig nergens meer tegenkomt.
Ooit heb ik voor een bepaald advocatenkantoor wel eens zo'n assessment gemaakt. Ik wilde graag aan de slag als werkstudent, maar het kantoor wilden eigenlijk dat ik dan wel eerst een assessment zou doen. Meestal vindt de assessment pas plaats als je komt solliciteren voor de functie van advocaat-stagiair, maar zij liepen al op de feiten vooruit zeg maar. Zo geschiedde het dat ik - onvoorbereid - bij een onderzoeksbureau achter de pc werd gezet. Een half uur lang brak ik me de hersens op van alles en nog wat en zag ik maar wat vaak het tijdbalkje verstrijken zonder nog een antwoord te hebben ingevuld.
Na 3 dagen viel het rapport op de deurmat. De recruiter van kantoor belde me op om het na te bespreken. Voor mijn vocabulair was ik gezakt bleek. De recruiter bestempelde mij als 'taalkundig gezien zwak'. He??! Ik dacht terug aan alle oud hollandse woorden waarvan ik de betekenis alleen maar kon raden. Ik had gegokt. Maakt het feit dat je die woorden niet kent je taalkundig zwak? Ik lees naast mijn studie wel 2 literaire werken per week maar ook dat heeft blijkbaar niet mogen baten. Maar goed, voor kantoor was de maatstaf dat je ook met mensen geboren in de 17e eeuw nog een gesprek kan voeren. Die oude woorden moet-je-toch-echt-wel-kennen-hoor. Het kantoor bedankte mij voor de moeite. Misschien komen we elkaar in de toekomst nog eens tegen.
Ik denk het niet.