Morgen gaat de
tweede week van de Centraal Examens in. Allereerst: iedereen nog veel succes
toegewenst.
Nog zo’n twee weekjes
hard bikkelen, en jullie zijn de gelukkigste mensen op aarde. Jullie mogen
extra vroeg genieten van een heerlijke zomervakantie, en daarna kunnen jullie
eindelijk het geweldige studentenleventje in (of eerst natuurlijk een jaartje
of misschien zelfs meerdere jaren rust houden). “Ja, maar eerst slagen!”, zal je nu wellicht
hardop in je hoofd denken. Gelijk geef ik je. Het is nu precies een jaar
geleden dat ik mijn eindexamens had op het VWO. Het was een periode van veel
stress, slaapgebrek en onzekerheid. Het enige waar ik aan dacht was slagen en
daarna het studentenleventje verwelkomen. Zo’n gekke droom is dat natuurlijk
niet, als je in je examenjaar zit.
Eigenlijk zijn
eindexamens niets meer en niets minder dan een toets waarop de kennis getest
wordt die je in loop der jaren in het onderwijs hebt opgedaan. Veel mensen
denken en verwachten dat de eindexamens veel moeilijker zijn dan de normale
tentamens of toetsen die je op school hebt gehad. Persoonlijk heb ik de CE’s
als veel pretteriger en zelfs makkelijker ervaren dan de tentamens die wij op
school hadden gekregen. Ook mijn resultaten van de CE's waren veel beter dan van de SE's. Op de tentamens kreeg je bijvoorbeeld nog wel eens van
die detailvraagjes die je maar net moest weten, of kozen de docenten de
moeilijkste en slechts gemaakte examenopgaves van de voorgaande jaren uit voor
de tentamens. Het eindexamen valt daarentegen echt mee. Als je het zo ver
geschopt hebt dat je in je examenjaar terecht bent gekomen, dan is het enige
wat je nog hoeft te doen; bewijzen dat je er niet voor niets zit!
En nog een kleine
troost: kijk om je heen in de examenzaal; you are all in this together..