maandag 7 november 2011

Vrijheid blijheid

De tentamens zitten er weer op. Dat betekent meestal weer een aantal dagen vrij als je rechten studeert. Meestal heb je een week om bij te komen van de tentamens voordat de nieuwe vakken weer beginnen. Zo heb ik de komende week vier dagen vrij. Dan heb ik alle vrijheid om te doen wat ik wil. Ik ben van plan die vrijheid maximaal te benutten, na een week niet vrij te zijn en opgesloten te zijn in mijn kamer kan ik eindelijk weer genieten van de buitenlucht en mijn sociale leventje weer op gaan pakken. Tijdens deze dagen probeer ik dan ook altijd mijn rust te pakken om zo vol energie en enthousiasme aan het nieuwe blok vakken te beginnen. Al dat stampwerk van de dagen voorafgaande aan de tentamens mag nu wel worden beloond.

Morgen staat dan ook in het teken van leuke dingen doen. Morgen ga ik met een goede vriendin van mij de dag doorbrengen. Wat we precies gaan doen, is nog steeds niet helemaal duidelijk. Maar dat is juist goed, want de spontane ideeën zijn vaak de leukste. In ieder geval staat op de planning een potje tennis. Even weer andere spieren activeren die ik de afgelopen twee weken niet gebruikt heb. Bovendien zorgen tentamens meestal voor ongezonde stress snackbuien. Voldoende redenen voor een intense work-out.

Nadat we ons weer goed voelen na het sporten, gaan we genieten van een overheerlijke lunch of een hightea ergens in de stad. Het weer is er nog goed voor. Wie weet kunnen we nog op een terrasje zitten, zoals ik afgelopen vrijdag nog gedaan heb. 

Het middagprogramma zal waarschijnlijk bestaan uit een bezoek aan een museum en eventueel nog wat winkels bezoeken. Een perfecte combinatie van cultuur snuiven en geld uitgeven aan leuke kleding en accessoires. ’s Avonds zal mijn vriendin haar kookkunsten showen en ik haar daarbij helpen, aangezien mijn kookkunsten niet als een ‘kunst’ beschouwd kan worden.

De fout die ik echter elke keer maak na een tentamenperiode is dat ik iets te veel geniet van mijn vrijheid. Ik vergeet studeren even totaal met de gedachte ‘dat komt volgende week wel’. Als die volgende week dan is aangebroken, dan is de achterstand al snel gemaakt. Dan begint de cyclus weer opnieuw: een kleinere achterstand wordt een grotere achterstand, en die wordt steeds groter en dan komt er tentamenstress. En na de tentamens is er weer die o zo overschatte vrijheid.

Ik zeg ook elke keer tegen mezelf: ‘Dit keer doe ik het anders.’ En nu denk ik dat weer. Deze week wordt mijn motto: geniet met mate.