Een slapende Jezus
Zo heel nu en dan ontkom ik niet aan het feit dat mijn wekker zijn (uiteraard komische, want aan schril gepiep heb ik nimmer laat staan des ochtends behoefte) groet doet klinken terwijl de vogels nog verstandig zwijgen. Door het Nederlandse volk worden deze tijdstippen als ‘onchristelijk’ bestempeld hetgeen geestig is want de vrome bevolking der Lage Landen wil toch niet beweren dat de Zoon Gods een langslapende slampamper was?
Enfin, grote vormen van melancholie maken zich van mij meester op het moment dat mijn warme voeten het koude laminaat mijner studentenkamer toucheren. Niet alleen verlang ik intens naar warmere tijden, doch zelden ontsnap ik aan de weemoed van de verloren jeugd, de zachtheid van de moederlijke affectie en de immer klaarstaande bammetjes met een fris glas melk.
Dat zijn de momenten waarop ik besef dat het leven van nature hard is. Hoewel warme stralen van de douche mijn lichaam stabiliseren tot een aanvaardbaar functioneren, is mijn brein in volledige twijfel gehuld. Deze ellendige, stille vroegte. Wat een triestesse als het een voorbode is voor de toekomst waar ik al deze jaren voor gewerkt heb. Wee dan toch mij, arme student, die niet berekend is op zware beproevingen van moeder natuur. Vervloek de Universiteit die hondsvroeg (ook honden hebben op onlogische wijze hun plek in de ochtendaanduidng der Nederlandse Taal gekregen) academische excellentie vergt.
Deze malaise duurt ongeveer twintig minuten tot het moment dat ik mij fêteer met een warm ei met spek. Dit warme ei met spek! Wat bezing ik haar heilzame functie, wat eer ik haar eenvoudige bereidingswijze. Elke hap die ik neem van dit ongeboren kuiken vervult mijn hart met een aangename gloed én nog veel belangrijker: hoop.
Want als de ochtend de doos van pandora is moet aan de onderkant de hoop schuilen. Wie eenmaal goed wakker is kan zich troosten met de gedachte dat de zwaarste test al overwonnen is en dusdoende een fijne dag vol relatief eenvoudige zaken wacht. Mocht dan onverhoopt een gemene vermoeidheid opkomen zoekt dan uw heil (referentie makend naar mijn grote passie voor dit panacee) in koffie.
Want in een goede bak koffie zitten herinneringen van uw jeugd verscholen.