zondag 14 augustus 2011

Laat maar vallen

Voorafgaand aan mijn trip naar Sydney moest ik me inschrijven voor minimaal drie vakken uit het aanbod van de Sydney Law School. Dat was een kwestie van de naam en code van het vak invullen op een formulier, de boel inscannen en mailen naar Sydney. Mijn keuze bestond uit Media Law, Torts, Theories of Law in World Society en Medical Law.

Voor het vak Media Law bleek een wachtlijst te bestaan dus dat verzoek werd in eerste instantie afgewezen, maar nadat ik ze wees op mijn huidige master Journalistiek werd ik toch toegelaten voor dat vak. Eenmaal in Sydney bleek mijn inschrijving grotendeels te zijn doorgekomen en eventuele wijzigingen waren geen enkel probleem.

Het systeem van inschrijven en uitschrijven is iets waar we in Nederland nog wat van kunnen leren. Het semester begon in de laatste week van juli en vóór 5 augustus was er nog de mogelijkheid om nieuwe vakken te kiezen. En tot 30 augustus kun je je nog zonder consequenties uitschrijven voor gekozen vakken. Kortom, je kunt rustig de eerste paar weken de boel aankijken en als een vak tegenvalt, kun je het zo laten vallen.

Van die mogelijkheid heb ik graag gebruik gemaakt. Media Law bleek bijvoorbeeld een behoorlijk lastig vak waarin al heel veel voorkennis werd verondersteld, nog even los van de het wat saaie hoorcollege-format en de nogal ongestructureerde opzet van het vak. Wegwezen dus!

De vele postgraduate courses zijn ook erg interessant. Inschrijven kan vaak nog tot een dag van tevoren. Dit zijn in feite mastervakken, maar ze staan ook open voor exchange studenten. Deze vakken staan bekend als ‘intensive units’. Ze worden gegeven op vier dagen (meestal twee keer een vrijdag en een zaterdag) van 9 tot 5 uur. Vooraf moet je een flink pak leeswerk doorspitten en dagen zelf zijn nogal lang, zeker de zaterdag, maar na afloop van de lesdagen resteert enkel nog het schrijven van een paper. Het is dus even heel druk, maar daarna heb je alweer bijna het hele vak afgerond.

Een dergelijke mate van flexibiliteit zou in Nederland ook bepaald niet gek zijn. Weg met die strikte inschrijvingsperiodes en lang leve de ‘niet-goed-laat-maar-vallen’ mogelijkheid. Al zou ik met een ‘niet-goed-collegegeld-terug’ garantie ook genoegen nemen.