Na een aantal dagen zweten boven mijn concept-theoretisch kader, waar ik zoals gezegd weinig raad mee wist, ging gisteravond laat dan toch eindelijk de mail uit. Net op tijd; het had niet veel gescheeld of het was alweer donderdag en de deadline was toch echt woensdag. Met een zucht vergewis ik me van een paar dagen rust en het hoofd weer schoon, helder en op orde krijgen, voor het volgende conceptje. Want jááá, vanaf nu houden we de vaart er stevig in.
Nu het theoretisch kader op de mail was gezet, leek het me vanochtend een uitgelezen moment om een afspraak te maken met trainer D. op de sportschool voor een grondige check-up en evaluatie. Ten behoeve van deze afspraak had ik al sinds zondag (met moeite!) m'n vingers van de wijn af kunnen houden en een extra broodje dagelijks kunnen vervangen door een extra stukje fruit. Ik ben namelijk steevast bang voor de vet-weegschaal.
Onderdeel 1 van de check-up: de bloeddruk meten. Tot 3 keer toe werd de band opnieuw bevestigd want de meter deed raar. Uiteindelijk bleek het resultaat een lage bloeddruk. Huh? Vorige keer was ik nog keurig 120/80. Trainer D. verzekert mij dat een lage bloeddruk in principe geen kwaad kan als je geen klachten hebt. Toevallig voelde ik me vanochtend prima, dus nee. De oorzaak kan lichamelijk zijn, maar lage bloeddruk kan ook worden veroorzaakt door stress. Mijn gedachten flitsen naar gisteren; de deadline van m'n scriptie, in de spits met de trein naar Hoofddorp, een sollicitatiegesprek, blackberry crasht, 's avonds een akkefietje met vriendlief... géén nachtrust want visite van 150 muggen.. Zou ik echt zo'n zwakke ziel zijn dat m'n lage bloeddruk daardoor veroorzaakt wordt? 'Laten we volgende week nog eens meten' stel ik trainer D. voor. En dan zorg ik dat ik de dag ervoor níks van stress heb ervaren.
Onderdeel 2 de boze vet-weegschaal viel nog wel mee. Geen progressie ten opzichte van de vorige keer. Dat is jammer. Maar ik heb weinig vetmassa en dat is goed. De vetmassa zit alleen op de verkeerde plekken. 'Vet verplaatsen kan niet' zegt trainer D., alsof hij mijn gedachten leest.
Onderdeel 3 de fit-test. 10 minuten lang trap ik me wezeloos op een fiets met een hartslagmeter tegen m'n borst aangeklemd. Resultaat: tussen voldoende en goed. Dus zeker nog ruimte voor verbetering, maar een onsportieve dummy zonder conditie ben ik allang niet meer. Yes!
Trainer D. past mijn trainingsschema een beetje aan en stelt voor om volgende week weer een afspraak te maken. Dan kunnen we kijken hoe dit nieuwe schema bevalt. En dan krijg ik nóg een schema, zodat ik héél m'n lichaam train en dan moet een killer body toch echt binnen handbereik zijn.
Na het noteren van onze afspraak klap ik mijn agenda snel dicht. Scriptie-deadlines, sportschool-deadlines, ik word nog eens zo gedisciplineerd als een marinier! Maar discipline vereist ook voldoende rust; daarom ga ik dit weekend lekker naar de Thermen. Hotelletje erbij. En dan maandag weer vol aan de slag.