Het eind in zicht
Enkele dagen geleden kocht ik mijn statig uitziende treinbiljet:
'' Monsieur Jan A. Jacobi
Aller Simple de
TOULOUSE GARE – UTRECHT
via PARIS
Durée de 11 h 34
Depart le MARDI 21 JUIN 2011'
Zo had ik besloten. In klassieke stijl zal ik met enkele hutkoffers aan bagage mijzelf repatriëren per trein. 1100 kilometer aan landschap om me aan te vergapen en na een overstap in de stad van de liefde richting de toekomst. Een halve dag zal het kosten voordat ik weer in Utrecht ben. Twaalf uur waarin ik tussen de tijd sta. Du moment ik in de nachtrein vanaf Toulouse stap verlies ik mijn Franse bestaan. Du moment ik weer in Nederland ben hervat ik leven na zes maanden alsof er niks is veranderd.
Mijn 'Erasmus handleiding voor studenten op uitwisseling' waarschuwt voor een re-entry shock. Kort komt deze erop neer dat met uitzondering van familie en beste vrienden de overige mensen het geen snars interesseert hoe je het gehad hebt omdat ze te druk waren met hun eigen leven. Terwijl je dolgraag aan iedereen wil vertellen hoe ongekend mooi de afgelopen zes maanden waren krijg je niks buiten een flauwe glimlach en één inhoudsloze vraag. Zo zijn die zaken nu eenmaal.
Gelukkig vrees ik in het geheel niet voor een re-entry shock. Mijn zes maanden in een ander land zijn niet geweest om fantastische verhalen te vertellen. Ik heb een kijk kunnen nemen in een andere keuken. Ik heb leren te adapteren en te vergelijken. In zes maanden tijd is het me gelukt om een huis te vinden, nieuwe vrienden te maken en de taal goed te leren spreken. Het zal me immer bijblijven. Het is deel geworden van wie ik ben.
Wat me ongetwijfeld wel zou overkomen is de plotse leegte van het bestaan. Als ik weer uit het raam van mijn studentenkamer kijk en mensen zie voorbij fietsen ontkom ik niet aan het gevoel iets te hebben verlaten. Het is zoals u uw middelbare school verlaat. Het was tijd, het was mooi geweest. Toch voelt het vreemd. U stapt in het nieuwe, ik stap in het vertrouwde. Beiden onwennig.
Doch wie terug bladert in zijn boek van herinneringen zal geen foto's nodig hebben om te concluderen; mooi was die tijd.