Met het vallen van de herfst spelen ook altijd wat typische gezondheidskwaaltjes op. Zo heb ik al een week of twee een beetje pijn in m'n keel. Het zet elke keer maar net niet door. Een droge huid, koude handen en voeten, droge ogen onder m'n lezen, een pips kleurtje en een snotterige neus. Kortom: de herfst is niet mijn seizoen, maar ik zal het er toch mee moeten doen.
Wat mij ook altijd zo zwaar valt op het moment dat het kouder wordt, is het vroeg opstaan. Vroeg opstaan is best ok, ik ben geen ochtend- maar ook geen avondmens. Maar ik heb nooit last van een ochtendhumeur. Alleen het is fijn om vroeg op te staan wanneer het al licht is buiten, de vogeltjes fluiten en er een straaltje zonlicht door het raam naar binnen schijnt. Het is niet fijn om vroeg op te staan, wanneer het nog aardedonker, koud, mistig en doodstil is. De komende maanden ga ik steevast weer in gevecht met een repeterende wekker en het depressieve gevoel dat me overvalt als ik zie dat het nog donker is buiten.
Naast dat het opstaan bijzonder zwaar valt, valt vervolgens ook de dag zelf zwaar. Het trotseren van barre weersomstandigheden, een paraplu die omklapt, de mistroostige sfeer in huis omdat het heel de dag zo grijzig is.. Ik lijd echt aan winterdepressies en sleep me daar dan ook altijd doorheen met véél zonnebankjes, gluhwein, Uggs in alle kleuren en avondjes gezellig en warm thuis zitten. Want dat zijn immers nu weer de voordelen van het najaar.
Het enige waar de herfst wél goed voor is, is voor de studie. Deze saaie, donkere dagen waarmee je anders toch weinig leuks zal kunnen doen, zijn perfect voor dagen scriptie schrijven achter de keukentafel met een grote pot thee. Het gevoel dat ik buiten niks mis troost me enorm. De focus blijft op mijn scriptie. In de lente en de zomer is dat natuurlijk wel eens anders. Dan heb je van die vriendinnen die de zaterdag voordat jij tentamen hebt het idee vatten om naar het strand te gaan. Of je zit binnen in de bibliotheek weg te roosteren in de bloedhete zon die door de ramen naar binnen schijnt.
Nee, geef mij voor de studie maar een stevige winter. En dan de zomer voor andere dingen bewaren. Vandaag valt het met het weer buiten wel mee. Er schijnt zowaar de zon. Maar ik zit al weer met een dikke trui achter de keukentafel; vandaag wordt er weer druk gescript.