zondag 29 augustus 2010

Mijn keuze voor Warwick

Weer een week vakantie voorbij! De tijd lijkt de laatste weken werkelijk voorbij te vliegen. Gelukkig ging het deze week weer een stuk beter met mijn gekneusde rib. In de tweede helft van afgelopen week ben ik dan ook weer rustig aan begonnen met werken. Aangezien ik de UIT-week heb moeten missen, ben ik donderdagavond met vrienden de gezelligheid van de Amsterdamse introductieweek gaan opzoeken. Het werd een erg laat en gezellig avondje!

Nog 4 weken en dan heb ik mijn eigen introductie in het Engelse Warwick. De drang om te beginnen is erg groot. Toch wel vreemd, aangezien ik enkele maanden geleden niet zo blij was met de in mijn ogen onterechte uitkomst van de selectieprocedure. De selectieprocedure, die voor mij in oktober 2009 van start ging, heeft veel tijd in beslag genomen. Omdat het altijd al een droom is geweest om een gedeelte van mijn studie in het buitenland te kunnen volgen, heb ik mij allereerst verdiept in wat zoal mogelijk was. De Universiteit Utrecht biedt aan zowel Bachelor- als Masterstudenten de mogelijkheid om een gedeelte van hun studie op één van de vele universiteiten over de gehele wereld te doen. Van universiteiten in Amerika en Azië en alles wat er tussenin ligt; kortom, keus genoeg!

De eerste stap naar mijn uitwisseling bestond onder andere uit het maken van een financieel plan, een studieplan, een motivatiebrief in het Engels, een Engelse CV en niet te vergeten mijn persoonlijke top 3 van buitenlandse universiteiten. Na lang peinzen en overleg met vrienden, vriendin en mijn ouders zag mijn top 3 er als volgt uit: 1) University of Cambridge in Engeland, 2) University of Uppsala in Zweden en 3) Rijksuniversiteit Gent in België. De University of Cambridge is in de wereld een zeer toonaangevende en vooraanstaande universiteit. De belangstelling voor één van de beschikbare plekken voor deze top-10 universiteit is dan ook enorm. De enorme belangstelling schrikte mij niet af en ik was vastberaden mij door de selectieprocedure heen te werken. In het opstellen van de vereiste motivatiebrief en alle andere stukken heb ik dan ook veel tijd gestoken en zij waren in mijn ogen tot in de puntjes uitgewerkt. Hoewel ik aan het enige formele vereiste van minimaal een 7,5 als gemiddelde voldeed, bleef een gesprek met de gebiedscoördinator van de Universiteit Utrecht uit en daarmee ging ik dan ook niet door naar de volgende fase in de selectieprocedure. Omdat ik zo gefocust was om naar de University of Cambridge te gaan, was het een enorme teleurstelling toen ik begin dit jaar via de mail te horen kreeg dat ik niet was geselecteerd voor deze universiteit. Achteraf bleek dat niemand op gesprek was geweest en men enkel op basis van de stukken een beslissing heeft genomen over de vraag wie wél en wie niet naar Cambridge mocht. Toch wel jammer, aangezien ik in een gesprek mijn ambities had kunnen verduidelijken.

Ik liet me door die beslissing echter niet uit het veld slaan. In enkele gesprekken met o.a. Ian Curry- Sumner, hoofddocent aan de Universiteit Utrecht, heb ik daarna alsnog gezocht naar andere mogelijkheden. Hij heeft met mij naar verschillende opties gekeken. Zijn hulp en advies, die ik zeer heb gewaardeerd, hebben mij alsnog enthousiast weten te maken voor uitwisseling in mijn Bachelor. Zo wees hij mij onder andere op de mogelijkheid om via een rechtstreekse inschrijving te Cambridge mijn Master aldaar - en dus niet te Utrecht - te halen. Een uitwisseling naar een Engelse universiteit - en dus een verandering van mijn persoonlijke top 3 - sloot echter beter bij mijn plannen aan. En zo wisselde mijn keuze naar het Engelse Warwick. Ondanks mijn eerdere plannen en ambities, heb ik alsnog enorm veel zin in mijn aankomende uitwisseling. Toch houd ik in mijn achterhoofd dat dit misschien wel een springplank is voor een mogelijke Master op de University of Cambridge. Maar dat is pas van latere orde. Nu eerst op naar Warwick…