Hey allemaal! Als kersverse nieuwe blogger (blogster?) denk ik dat een korte introductie misschien wel leuk is.
Ik ben Eva, 23 jaar en ik kom uit Rotterdam (het is alsof je bij Take me Out uit de lift stapt haha). Als geboren en getogen Rotterdamse maakte ik toch de stap om in Utrecht te gaan studeren en niet in Rotterdam. Enerzijds omdat de faculteit in Utrecht er toch íets gezelliger uitziet dan de betonnen campus van de Erasmus Uni, anderzijds omdat ik op een dag de flyer van het Utrecht Law College in de brievenbus vond en die buitenkans als aankomend (en dus fanatieke!) studente niet wilde laten liggen. Zo geschiedde het dat ik me aanmelde voor het ULC, wat destijds het eerste ULC-jaar was en zich dus nog in de experimentiele fase bevond, en niet veel later poseerde ik met mijn 74 mede-ULCers trots op het bordes van het Janskerkhof voor de fotograaf. Het vormde een vliegende start van mijn studie rechten in Utrecht. Hoe vliegend deze start ook was (en hoe hoog ik die eerste ULC-jaren ook gevlogen heb) nu, bijna zes jaar na dato, kan ik niet anders zeggen dan dat de daling inmiddels lang en breed is ingezet. Zo tegen het 6e jaar aan ben ik er wel klaar mee en dat is ook logisch, want de studie hoort in beginsel maar 4 jaar te duren. Zo gewoon als 'over tijd' studeren vroeger was, zo weinig wordt het nu nog gewaardeerd. Maar ergens heb ik een goed excuus en dat werp ik dan ook steevast in de strijd. Ik heb bijna 2 jaar in Bologna gewoond en gestudeerd en als italie-fanaat pur sang was dat echt een langgekoesterde droom die in vervulling ging. Ik heb in die 2 jaar een onbeschrijfelijke tijd doorgemaakt, die ik toch béschrijfbaar wil maken omdat ik ook mijn ervaringen van daar met jullie wil delen. Ik heb in die tijd perfect Italiaans geleerd, de kookkunst afgekeken bij de Italiaanse mama's , het hele land doorgereisd, mensen uit alle windstreken leren kennen en vooral heel erg genoten van die ontzettend leuke en aparte Italianen en hun cultuur. Twee jaar lang het absolute la dolce vita geleefd. En daarbij heb ik ook nog wel gestudeerd. Zo af en toe;).
Ik ben nu bijna een jaar weer terug op Nederlandse bodem. In februari vorig jaar ben ik in Italie begonnen met de master Nederlands recht (privaatrecht). Ik ben daar begonnen met de keuzevakken en ben vervolgens in Nederland verder gegaan met het verplichte deel. Ik heb de afgelopen maanden stage gelopen en gewerkt bij Nauta Dutilh advocaten in Rotterdam en daar een hele leuke tijd gehad en veel ervaring opgedaan. The road was long maar nu is het einde toch echt in zicht! De masterscriptie is nu het enige wat mij nog in de weg staat tot die felbegeerde titel van 'meester in de rechten'. Helaas vormt de masterscriptie voor velen een struikelblok en zo ook voor mij; de discipline schiet dikwijls tekort, zeker nu in deze zomermaanden wanneer een terrasje toch wat aantrekkelijker klinkt dan de JB. Ook hier meer over in mijn komende blogs.
Wat ben ik nog meer dan een ex-ULCer, een ex-Bolognees en een fervent scriptieschrijfster? Zoals gezegd is Italie mijn passie. Mijn andere grote passie is koken en lekker eten en veeeel drankjes. Ik hou van reizen. Zon, veeeel zon! Ik wordt blij van nieuwe schoenen en kleren, ik ga drie keer per week naar de sportschool en ik schrijf en fotografeer graag. Ontzettend gek ben ik op mijn vriend Nuri. Ik hou kortom van de mooie dingen in het leven!
Al dit en meer zal onderwerp zijn in mijn blogs waarin ik jullie een kijkje zal proberen te geven in mijn huidige (aflopende!) studentenleven, maar ik zal ook geregeld met jullie terugblikken naar andere mooie momenten uit mijn studietijd. Ik kijk er in ieder geval naar uit om te bloggen!