zondag 20 december 2009

Een witte kerst

Na een enerverende week vol vertraagde en/of in het geheel niet rijdende treinen door het ‘noodweer’ was er vandaag dan officieel geen enkel treinverkeer meer mogelijk naar Utrecht Centraal. Op de radio werd de burger vanochtend al afgeraden om deel te nemen aan het verkeer, of dit in ieder geval zo lang mogelijk uit te stellen indien dit niet noodzakelijk was. Ik was echter volledig overtuigd van het feit dat er vast wel één trein naar Utrecht moest vertrekken voor 21:00(wanneer ik op m’n werk moest zijn), na www.ns.nl te hebben geraadpleegd, waarop vermeld stond dat er ‘een aangepaste dienstregeling’ gold. Er was toen nog niets te lezen over de onmogelijkheid om Utrecht te bereiken via trein, met als gevolg dat ik dit pas te weten kreeg eenmaal aangekomen in Arnhem. Na een waterige warme (Burgerking) chocolade melk te hebben gedronken met een lotgenoot, poogde ik nog eenmaal een blik te werpen op het informatiebord; deze was helaas inmiddels totaal buiten werking.
Op dat moment werd een medewerkster van de NS belaagd door een aantal woeste veertigers, die er heilig van overtuigd waren dat het haar schuld was dat de wc’s in de stationshal gesloten waren. Dit, in combinatie met het ontbreken van een helderziende gave om te kunnen vaststellen wanneer de treinen weer gaan rijden, werd de medewerkster ernstig kwalijk genomen. De gedupeerden vonden het daarom erg redelijk om de mevrouw in kwestie te confronteren met vragen als: ‘Zal ik dan maar effe over jou heen pissen?’
De mevrouw trok zich hierna geïntimideerd terug achter de balie via een zijdeur, waarop vervolgens hard werd ingeslagen door een gefrustreerde man met snor die kennelijk vond dat ook deze glazen deur ongetwijfeld bij het complot betrokken was. Oh wat zijn de Nederlanders toch een geciviliseerd tolerant volk. Hebben we eindelijk een witte kerst, is het wéér niet goed (let op de toepasselijke dubbelzinnigheid).