Over twee weken moeten we bij Legal English een essay inleveren over de hedendaagse compensatiecultuur. Dit houdt in dat men steeds meer schadevergoedingclaims indient en dat deze ook steeds vaker worden toegewezen. Het grote voorbeeld hiervan is natuurlijk de Verenigde Staten waar mensen de meest vreemde zaken voor de rechter brengen en de meest absurde bedragen eisen. Maar ook in Europa wordt een schadevergoeding steeds vaker toegekend, ook gezien het feit dat shockschade en affectieschade tegenwoordig geaccepteerde begrippen zijn.
In mijn (mini)onderzoek naar deze ontwikkeling, kwam ik een paar hele vreemde zaken tegen, die ik jullie niet wil onthouden:
- Een Spaanse zakenman rijdt een zeventienjarige jongen dood. Hij klaagt de ouders van de jongen aan en eist een fikse schadevergoeding aangezien het lichaam van de jongen zijn Audi schade heeft toegebracht.
- Een Amerikaanse student valt tijdens een dronken feestje uit het raam van zijn dorm. Hij klaagt de universiteit aan omdat deze de studenten niet voldoende heeft gewezen op de gevaren van een open raam.
- Een Amerikaans stel is het zo zat dat hun huis stoffig raakt, dat ze besluiten om het stof aan te klagen wegens het onbevoegd betreden van hun huis.
- Een Amerikaanse man klaagt o.a. Nike en Michael Jordan aan omdat hij claimt door anderen voor Michael Jordan aangezien te worden en hij hiervan mentale stress ondervindt.
- Een Amerikaanse man, die zichzelf als een god ziet, klaagt enkele illusionisten aan voor het stelen van zijn goddelijke krachten.
Over het algemeen zijn deze zaken te absurd voor woorden, maar ze maken het recht wel vermakelijk en leuk. Maar het allerbonste maakt Jonathan Lee Riches het: sinds hij in de gevangenis zit, heeft hij al meer dan duizend aanklachten ingediend. Onder andere Elvis Presley, 50 Cent en diverse sportlegendes moesten er aan geloven. Maar ook Bill Gates, Queen Elizabeth en de Paus kregen aanklachten aan hun broek. Het is duidelijk dat de goede man zich verveelt in de gevangenis...