Morgen is het zover: tentamen Verdiepend Materieel strafrecht. Het vak waar iedere aspirant rechtenstudent van droomt. Lekker Keyzer en de Boer spelen, mensen veroordelen dan wel verdedigen. Het grootste vraagstuk wat in die omgeving wordt opgeroepen is of een advocaat wel naar eer en geweten een crimineel kan verdedigen die "het gedaan" heeft.
Dat het allemaal niet zo simpel ligt wordt bewezen in het VM Strafrecht. Meningen en interpretaties over de meest uiteenlopende thema's vliegen rond je oren: schuld, opzet, straftoemeting, wederrechtelijkheid, functioneel daderschap. Alles wat je dacht geleerd te hebben in eerdere strafrechtvakken blijkt hier niet waar te zijn. En dat is redelijk frusterend.
Ik moet je zeggen dat ik op moment van schrijven heel moe, intellectueel verzadigd en onverschillig ben. Gisteren kwam ik namelijk op het briljante idee de reader strafrecht nog eens van kaft tot kaft door te lezen. Altijd handig, informatieherhaling voor een tentamen. Voor de niet- rechtenstudenten: onze readers betreffen niet 14 aan elkaar geniete blaadjes met de inhoud van het vak, maar 300 à 400 pagina's taaie juridische artikelen. Het is me gelukt, 312 pagina's lezen en samenvatten in anderhalve dag. Ik ben nu alleen zo murw, dat dit me niet eens meer als een "accomplishment" voorkomt.
Moraal van dit verhaal:
Verdiepend Materieel Strafrecht...
1. Begin er niet aan.
2. Indien eigenwijs, begin eerder.
3. Indien niet eerder begonnen: begin er niet aan!